سال 1366 بود که صدام به خاطر شکست های پیاپی اش از رزمندگان اسلام و برای اینکه تجدید قوا کند، به بهانه ماه مبارک رمضان درخواست آتش بس کرده بود و حضرت امام(ره) در پاسخ به این درخواست، فرمود: «اصلاً رمضان ماه جنگ است»

 گرچه سال هاست که ظاهراً جنگ تمام شده(چون به قول شهید آوینی، مبارزه تمام نشده) ولی هر سال ماه رمضان این نهیب در پیام امام خمینی(ره)  در گوشم می پیچد که « رمضان ماه جنگ است».

نه تنها جنگ علیه همه رذائل اخلاقی(نظیر خودبینی، غرور، کینه ورزی، بد اخلاقی، و ....) و جهاد اکبر برای کنترل تمایلات نفسانی(نظیر شهوت و غضب و ..)، بلکه برای کسب فضائل اخلاقی هم باید جنگید.

 قبلاً در فارسی دوران دبستان خوانده بودیم که « بدون رنج، گنج میسر نشود» ولی بهتر نیست که بگوییم بدون جنگ با همه مظاهر شیطان و تمایلات سخیف نفسانی، گنج سعادت حاصل نشود» ؟

پس لازمه کسب سعادت فردی، اجتماعی و ملی، جنگ است. جنگ با همه دشمنان درون و بیرون، جنگ با همه پلیدی های ظاهر و باطن، جنگ با همه بت های آشکار و پنهان ...

پس وقتی لازمه دستیابی به سعادت، تمسک به کتاب خدا و پیروی از عترت رسول خداست، یعنی بدون این دو وسیله، پیروزی در جنگ محال است.

راستی چه جنگ سختی، پس بی خود نیست که اینقدر سفارش شده که در این ماه، همدیگر را دعا کنیم.

 پس التماس دعا.